نقد شفاهی فیلم

 

                                   نقد شفاهی فیلم "فوتبالی ها"   

رحمانی: کمدی های نازل به شعور مخاطب توهین می کنند

یک منتقد با بیان اینکه صحبت کردن درباره آثار سینمایی که تنها نام طنز را بر دوش می کشند اما در عمل نگرششان به طنز در سطحی ترین و ساده ترین حد موجود است دیگر به صحبت هایی تکراری بدل شده اند گفت: نمی دانم چرا اراده مسئولان سینمایی بر کنترل این آثار تاثیری ندارد.

ذبیح الله رحمانی؛ منتقد در گفت و گو با خبرنگار خبرگزاری سینمای ایران افزود: با روی کار آمدن مسئولان معاونت سینمایی، در همان آغاز به کارشان شنیده شد که قصد و عزم جدی برای توقف تولید آثار کمدی نازی و سطحی دارند اما با گذشت دو سال از این ادعا، نه تنها شاهد توقف تولید این آثار نیستیم بلکه حتی می توان ادعا کرد که تولید و اکران کمدی های نازل افزایش نیز یافته است.

وی در ادامه افزود: همین امروز نیز که به سر در سینماها توجه کنیم با فیلم هایی مانند "فوتبالی ها" و یا "شرط اول" برخورد می کنیم که نمایندگان همان سینمای به اصطلاح طنز کشورمان هستند، آثاری که قرار بود مدت ها پیش روند تولیدشان متوقف شود اما کماکان یکه تاز عرصه اکران و فروش هستند، قصد ندارم در این گفتگو به نقد فیلم فوتبالی ها بپردازم که هر چه بگویم همان تکرار آسیب ها و نواقص فراوانی است که این دست از فیلم ها تمام و کمال از آن برخوردار هستند.

این منتقد اکران فیلم "فوتبالی ها" را بهانه ای مناسب برای نقد روند توسعه و ادامه دار تولید آثار سینمای کمدی نازل دانست و تصریح کرد: سینمای ما در قوی ترین شکل خود و سینمایی نحیف و کم بنیه است، حال با این توصیف شاهدیم که سهم اعظم تولیدات این سینما را آثار کمدی سخیفی تشکیل داده اند که در عمل به شعور مخاطب توهین می کنند، اما با این حال باز هم تولید می شوند و به اکران می رسند!

وی در ادامه افزود: سینمایی که روزگاری نه چندان دور جولان گاه آثار متعالی، اندیشه ورز و برجسته بود امروز میزبان آثار خلق الساعه ای است که کمترین بن مایه اندیشه برای تولید آنها از نگارش تا کارگردانی صرف شده است! و چه حیف که باید افسوس خورد و عنوان کرد که دو، سوم سهم تولیدات امروز سینما متعلق به همین فیلم های بی مایه و بی تفکر است.

رحمانی با طرح این پرسش که نی دانم که سیستگذاران سینمایی نمی توانند جلوی تولید قارچ گونه این فیلم ها را بگیرند و یا قدرتش را ندارند؟ اظهار کرد: مسلما نمی خواهیم به جایی برسیم که مخاطبان سینما به این نکته بیاندیشند که مسئولان بر خلاف شعارهایی که سر می دهند تمایلی به توقف تولید این آثار ندارند. به هر حال همیشه گفته اند که با عمل راستی هویدا می شود! باید در بیان سیاست ها و وعده ها رو راست بود، چرا که سهم بسیاری از مشکلات سینمای امروز ما مربوط به مسئولان گذشته است که با هنرمندان و دوستداران سینما در حرف و عمل رو راست نبوده اند!

این منتقد همچنین متذکر شد: ما می گوییم سینما فرهنگ ساز و همه بر این مدعا صحه می گذارند، اما باید اذعان داشت که با تولید این فیلم ها، سینما باز هم به رسالت فرهنگ سازی خود ادامه می دهند اما جهت حرکت آن در مسیر سراشیبی است. با این حساب مخاطبان سینمای امروز که به تماشای "فوتبالی ها" و "شرط اول" می نشینندارزش ها و دریافت هایشان در قیاس با مخاطبان یک دهه پیش افت فاحشی پیدا کرده است و اینجاست که آسیبی به نام بحران مخاطب گریبان سینمای کشور را می گیرد.

وی در نقد فضای حاکم بر سینمای کشور با نگاهی به کمدی های نازلی چون "فوتبالی ها" و "شرط اول" یادآور شد: انصاف نیست که خود را کنار بکشیم و انگشت اتهام را تنها به سوی مسئولان نشانه رویم، در گام دوم باید اعتراف کنیم که همه ما در به وجود آمدن این نوع سینما و گسترش آن مقصر هستیم، از من منتقد گرفته تا هنرمندان، تهیه کنندگان، سینمادارها، محیط های آکادمیک و ...، چرا که به مخاطب آموزش نداده ایم که چه فیلمی برای او مفید است و چه فیلمی مضر!

رحمانی در ادامه بیان کرد: مخاطبان سینمای یک دهه پیش خانواده ها بودند و امروز مخاطبان صرفا جوانان و نوجوانانی هستند که به صرفا برای تماشای فیلم به سینما نمی روند! چرا خانواده ها از سینما دور شدند؟ پاسخ شفافی دارد و آن اینکه سهم بدآموزی های فیلم هایی چون "فوتبالی ها" و "شرط اول" بیشتر از وجوه صرفا سرگرم کنندگی آنها برای پر کردن اوقات فراغت تک تک اعضای یک خانواده است.

این منتقد با اشاره به اینکه ما ملتی هستیم که در برابر دشوارترین مصائب و سخت ترین شرایط مقاومت کردیم و از آزمونی مانند دفاع مقدس سر بلند بیرون آمدیم گفت: بی شک مقابله با روند تولید فیلم های کمدی سخیف در برابر آن ایستادگی ها چندان به چشم نمی آید اما به عزمی راسخ و ملی از مسئولان گرفته تا مردم احتیاج دارد.

رحمانی در پایان گفت: اگر از همین امروز مقابله با برنامه را شروع کنیم و پایبند به وعده های باشیم که عنوان می کنیم در طی چند سال اینده باز هم می توانیم شاهد افزایش تولیدات تفکرانگیز و تعقل محور باشیم که حاصل آنها بی شک آشتی دوباره مخاطب با سینما خواهد بود.

انتهای پیام/ ج ح